… ในความทรงจำสีจาง

Posted on Sunday, December 31st, 2006 at 3:17 am

ใครคนหนึ่ง คนนั้น ในวันหนึ่ง วันนั้น
เคยผูกผันกัน ซะมากมาย
เพราะวันที่ห่างเหิน มันก็เริ่มห่างหาย
เพียงแค่เพราะเราไม่เจอะกัน

ไม่เรียกร้องให้กลับมา หรือว่าผลักใส หรืออะไรทั้งนั้น
เก็บเอาไว้ในส่วนลึก ซ่อนอยู่อย่างนั้น รู้ว่ามันไม่ไปไหน
แม้กระทั่งตอนนี้ เขายังอยู่ตรงนั้น ในภาพทรงจำสีจางจาง

เหมือนว่าจะเลือนหาย คล้ายว่าจะเลือนลาง
บางอย่างก็ยังไม่เปลี่ยนไป

ไม่เรียกร้องให้กลับมา หรือว่าผลักใส หรืออะไรทั้งนั้น
เก็บเอาไว้ในส่วนลึก ซ่อนอยู่อย่างนั้น รู้ว่ามันไม่ไปไหน
แม้กระทั่งตอนนี้ เขายังอยู่ตรงนั้น ในภาพทรงจำสีจางจาง

… ในความทรงจำสีจาง

You can leave a response, or trackback from your own site.

5 Responses to “… ในความทรงจำสีจาง”

  1. na says:

    วันเวลา…ผ่านไป
    ในแง่ของความรัก(แท้..แต่ไม่จริง)แล้ว
    มันไม่มีวันลืมหรอกค่ะ

    เพียงแต่เวลามันช่วยให้เรามีความทรงจำดีดีต่อเค้าหรือเธอน้อยลง

    และเบาบาง จนกว่าจะจืดจางหายไป

    เท่าที่ติดตามบล็อกมา
    เหมือนว่าอ.พี่พฤษภ์รู้สึกจะมีอาการหดหู่เบาบางลงนะ
    เห็นนำเสนออะไรหลายอย่างที่ฮาดีค่ะ

    ดีใจด้วยค่ะพี่

  2. E says:

    ปริมาณอาการหดหู่ แปรผันตรง กับปริมาณเส้นผม ^^

  3. na says:

    เห่อะๆ
    อ.พี่อี้ ทำไมเอาความจริงมาล้อเล่นดีจัง

    แห่ะๆ

    แต่นึกและดูปริมาณเส้นผม เออ.. แปรผันตรง
    จริงๆ ด้วยแหล่ะ แบบนี้อ.พี่พฤษภ์จะยอมหดหู่มากขึ้นหรือป่าวน๊า55..5

  4. siwawong says:

    ทำไมดูมันหดหู่ยางงี้….ท่านพี่

    ปล. อกหักก็ยอมรับเหอะพี่ เพื่อจะดีขึ้น…อย่าไปหลอกไอ่ภาสมันเลย หุ ๆ ๆ

  5. nok says:

    หนูก็ชอบเพลงนี้นะ

    ว่าแต่ ปีใหม่แล้ว
    ต้องครึกครื้นไว้ๆเพ่ๆ

Leave a Reply to siwawong