Pruet's MoBlog

I usually work at night, like most programmers I know. But recently, I wake up early, i.e., before sunrise, and somehow I can accept it. Isn’t it a sign of old age?

Annie Little Fly Me Away Lyrics

Silver Moons and paper chains,
Faded maps and shiny things.
You’re my favorite one-man show.
A million different ways to go.

Will you fly me away?
Take me away with you,
My love.

Painted scenes, I’m up all night.
Slaying monsters, flying kites.
Speak to me in foreign tongues.
Share your secrets one by one.

Will you fly me away?
Take me away with you,
My love.

Now I cant think what life was like
Before I had you by my side.
Cant say what I’d do without you,
Knowing what its like to have you.

Hidden walk ways back in time.
Endless stories, lovers cry.
In my mind I’ve been set free.
Will you take this Journey
You and Me?

Will you Fly me away?
Take me away with you,
My love.

Fly me away with you,
My Love.

Take me away with you,
My Love.

It has been busy weeks recently..

Source: google web history

Usually, when I write code, sometime I put comments with TODO and FIXME, the former one means that this fragment of code is just a temporarily one, kind of quick fix or patching the balloon. I know I need to do further, but the priority is low. The later one, I know it might has some possible bugs, but I believe it’s not crucial or rare to occur. So, just leave it there and take my chance.

How about life? how many TODO and FIXME we’ve placed along the way? I’ve plenty, I know. Question is, when should I fix those TODO and FIXME, well, it should not be another TODO… Otherwise, it’ll be infinite loop of TODO, which is very bad.

Try to resolve your TODO and FIXME as soon as possible, both in your code and in your life. Your life is shorter than you think and your code can break earlier than you think.

Haven’t written any program for sometime, I believe I’m more sensitive now. Why?, you may ask, I guess it’s because when I write code, I become more logical, deterministic and autonomous. In essential, without code, I lose my Von Neumann side and gain human side; humane, instinct-driven and lovable (ewww!). I consider these properties are too dangerous for me, so I should read more code then.

Programming bug is relatively easy to find and solve, relationship bug is unsolvable.

ความรักทางจิตวิญญาณหมายถึงความรักที่เลิกยึดถือ ตนเองเป็นศูนย์กลาง แต่ถือคนที่เรารักเป็นตัวตั้งโดยเราไม่มีข้อเรียกร้อง ไม่มีความต้องการจะใช้อีกฝ่ายหนึ่งเป็นวัตถุรองรับความรัก เราเป็นหนึ่งเดียวกับเขาในแง่นี้ เราไม่แยกตัวเป็นความปรารถนาอีกชุดหนึ่งจากภายนอก หากอนุญาตให้ความรักแผ่รังสีมาจากความสงบในใจเรา เป็นความรักที่มาจากความปรารถนาดี เมตตากรุณา ปราศจากเงื่อนไข ความรักในขั้นจิตวิญญาณนี้เป็นสิ่งที่ต้องเพียรพยายามปฏิบัติ จึงจะเข้าใจและเกิดผล มันเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางธรรม ซึ่งแม้ทำไม่ได้ถึงที่สุด มีสติไว้บ้างก็ยังดีกว่าไม่ยอมหันหน้ามาทิศนี้เลย

ที่มา: ความรักของเสกสรรค์ (via @chapter365)